In de avonduren de eerste suikermais geplukt en even in heet water gezet: de lichtgele korreltjes verkleuren in sappig - donkergeel - net een toetje.
Elk jaar als de dagen al iets korter worden kunnen we hiervan genieten. Omdat we maissoorten met verschillende rijpingstijd planten plukken we weken lang, altijd die net rijp zijn. Met de kruiwagen in het maisveld is het daarbij net als in de jungle: Je kan maar een paar meter vooruit kijken en de planten raken je overal aan.
Gelukkig hebben we de proef "3 susters" (3 gewassen) dit jaar beperkt: Met een arm vol maiskolven struikelde je daar makkelijk over de pompoenen terwijl je in de bonenranken, die net als lianen tussen de mais hangen, verstrikt raakte...